De voorkant met een (nu nog) bruine heg. De kruipers moeten nog kruipen en de voortuin ziet er momenteel een beetje uit als een akker, maar dat komt goed (in een jaar of twee :-). Omdat de grond aangereden was met de graafmachine, moest ik zo stevig harken en schoffelen dat mijn steel ervan gebroken is. Die was ook al op leeftijd, maar toch.
Aan de zijkant een boomschorspad naar achter, geflankeerd met wederom de bruine, in de toekomst groene, heg. Inmiddels staat er een meter of 50, dus een goede heggeschaar binnenkort is geen overbodige luxe. Overigens heeft de heg de eerste voorjaarsstorm maar half overleeft: omdat die stengeltjes in een soort van zompige potgrond staan, stonden ze na de storm allemaal schuin. Inmiddels weer recht.
Aan de achterzijde ligt een lekker zitje voor de buurt- BBQ en dergelijke. Wel oppassen voor de uilenballen die hier naar beneden komen. Met dank aan de tuinset van pa en ma die na een likje olie hier een plek heeft gevonden.
Dit is het einde!
